Kara śmierci: topór kontra karabin maszynowy (Japonia)

21.02.2015

Nieustająca propaganda sił Postępu doprowadziła do powstania w społeczeństwach przekonania, że aparat sprawiedliwości jest niczym okrutny zbrodniarz, który czyha na życie prawie niewinnych morderców. Ci ostatni padają tysiącami w nierównym starciu z ohydnym aparatem przemocy jakim jest państwo.

Korzystając z ogólnie dostępnych danych statystycznych i postępując analogicznie jak w poprzednim artykule, zbadamy sytuację w Japonii. Udowodnimy, że również w tym państwie obywatele dysponują toporem, zaś mordercy mają ciężki karabin maszynowy. Poniższy obrazek przedstawia ilość popełnianych zabójstw oraz ilość wykonywanych egzekucji.

Krzywa o kolorze czerwonym przedstawia ilość zabójstw dokonanych w danym roku. Odpowiednie wartości dla tej krzywej należy odczytywać na skali po lewej stronie. Krzywa niebieska oznacza ilość egzekucji, wartości dla tej krzywej odczytujemy na skali po prawej stronie.

W zamieszczonej niżej tabeli przedstawiliśmy analizę lat 1950 – 2010 z podziałem na okresy dziesięcioletnie. W ostatnim wierszu wskaźnik reakcji R_he jest równy stosunkowi ilości zabójstw do ilości egzekucji w danym okresie i informuje nas o tym, jak silna była reakcja wymiaru sprawiedliwości na popełniane zabójstwa. Przykładowo w okresie 2000 – 2009 potrzeba było 289 zabójstw, aby został stracony jeden zabójca. Ten ważny wskaźnik pokazuje, że w Japonii potrzeba obecnie przynajmniej setek zbrodni, aby jeden morderca zapłacił życiem.

Okres	1950 - 59	1960 - 69	1970 - 79	1980 - 89	1990 - 99	2000 - 09	1950 - 2010
Egzekucje	246	132	94	15	36	46	571
Zabójstwa	28 226	23 154	19 902	16 498	12 626	13 289	114 762
Wskaźnik reakcji Rhe	115	175	212	1 100	351	289	201

W ponad sześćdziesięcioletniej japońskiej wojnie Prawa ze Zbrodnią z lat 1950 – 2010 stosunek strat wyniósł 201:1, czyli średnio trzeba było 201 zabójstw, aby Prawo w Japonii podjęło decyzję o egzekucji jednego mordercy.

Trzeba zauważyć, że w wyniku pomyłki japońskiego wymiaru sprawiedliwości w roku 2005 zostały zabite dwie niewinne osoby. Ale nie byli to skazani na karę śmierci przestępcy! Były to niewinne kobiety zabite przez mordercę podczas zwolnienia warunkowego.

Tego typu pomyłki występują bardzo często i są skutecznie wyciszane. Nigdy nie stają się pretekstem do dyskusji nad przywróceniem kary śmierci do kodeksu karnego. W przywołanym artykule z BBC News zwraca uwagę jakże charakterystyczny, kłamliwy komentarz rzecznika ministerstwa sprawiedliwości Wielkiej Brytanii

Robimy wszystko, co możemy, aby upewnić się, że społeczeństwo jest chronione przed przestępcami, ale niestety ryzyka nigdy nie da się całkowicie wyeliminować.

Otóż ryzyko można całkowicie wyeliminować. Problem polega na tym, że zgony niewinnych obywateli, mordowanych przez zimnokrwistych morderców, lekką ręką zwalnianych z więzienia w wyniku kolejnych pomyłek wymiaru sprawiedliwości, nie stanowią dla przeciwników kary śmierci problemu... Bowiem dopuszczalne jest każde kłamstwo i każda manipulacja.