Crime International – Polska 2018

Z Henryk Dąbrowski
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
22.04.2019



Crime International
Raport roczny 2018 – Polska





Amnestia międzynarodowa dla międzynarodowej zbrodni? Mam nadzieję, że w przyszłości Amnesty International skończy się kryminałem dla tych działaczy, którzy wykorzystując media, pieniądze i wpływy, ogłupiali rzesze naiwnych. O tym, jak mąci się ludziom w głowach, piszę systematycznie w kolejnych artykułach poświęconych karze śmierci.


Celem tego artykułu jest ukazanie ogromu zbrodni w Polsce. Chciałem jej ująć sensacji, zabrać złu medialny urok, usunąć znieczulenie i ukazać dramat. Tak powstał pomysł sporządzenia listy osób, którym odebrano życie w jednym tylko roku. Ten artykuł to kolejne już zestawienie, tym razem dla roku 2018. Mam nadzieję, że Czytelnik dostrzeże tę medialną ciszę, w jakiej odchodzą na tamten świat kolejne ofiary bandytów. Krótka informacja, że mordercy za zabójstwo grozi nawet dożywocie i żadnych komentarzy, żadnego zaniepokojenia, wiadomość poszła w świat, przez kilka dni damy spokój, aby nie przerażać gawiedzi, a później będzie następna wiadomość... Całkowita obojętność na los ofiar w zderzeniu z postępowym spazmem, gdy jedynie wspomni się o konieczności przywrócenia kary śmierci. O, wtedy nie zabraknie głosu „autorytetów” i artykułów o barbarzyństwie, nieludzkiej karze, cierpieniu jakie niesie egzekucja, możliwości pomyłki, usankcjonowaniu morderstwa, chrześcijańskiej miłości, wybaczaniu, możliwości przemiany, konieczności resocjalizacji i przywrócenia społeczeństwu, ciężkim dzieciństwie, złym wychowaniu, odpowiedzialności społeczeństwa, potrzebie humanitarnego traktowania, godności degenerata,...


Chciałbym wyrazić mój brak zgody na to milczenie. Nie ma mojej zgody na zdziczenie świata, które doprowadziło do tego, że stracenie mordercy wstrząsa ludźmi bardziej niż śmierć zamordowanego. Nie zgadzam się na obojętność władz i mediów wobec cierpienia ofiar i ich rodzin. Ponad 600 osobom rocznie odbiera lub próbuje się odebrać życie w atmosferze bierności i milczenia. Władze i media mają swój udział w tych zbrodniach. Zlikwidowaliście karę śmierci, nie dbając o los mordowanych, a teraz udajecie, że nie ma tematu, nie ma problemu, jest postępowo, nowocześnie i po europejsku, i tak ma zostać.



Spowodowanie śmierci człowieka nie jest w polskim prawie automatycznie traktowane jako zabójstwo. Poniżej przedstawiamy podstawowe przestępstwa[1] prowadzące do śmierci ofiary oraz ich klasyfikację prawną (pierwsza kolumna). W drugiej kolumnie mamy przybliżoną liczbę osób, które stały się ofiarami takich przestępstw w 2018 roku, a w trzeciej kolumnie wyjaśnienie w jaki sposób ustaliliśmy podaną liczbę ofiar.


Przestępstwo Liczba ofiar Uwagi
Art. 148 kk
(zabójstwo)
[2]
551 Na podstawie Małego Rocznika Statystycznego Polski 2019[3]. Należy uwzględnić, że w tej liczbie jest od 20 do 40% usiłowań.
Art. 156 § 3 kk
(ciężki uszczerbek na zdrowiu)
[4]
 82 Dokładne dane nie są dostępne. Oszacowanie liczby ofiar zostało ustalone na podstawie liczby osób skazanych z art. 156 § 3 kk[5].
Art. 158 § 3 kk
(pobicie ze skutkiem śmiertelnym)
[6]
93 Dokładne dane nie są dostępne. Oszacowanie liczby ofiar zostało ustalone na podstawie liczby osób skazanych z art. 158 § 3 kk[5].


Z powyższej tabeli wynika, że liczba osób, które straciły życie w wyniku tych przestępstw jest w przybliżeniu równa 560[7]. Niestety informacja o takich przestępstwach nie jest ujawniana (w całości) przez policję lub prokuraturę bądź też Ministerstwo Sprawiedliwości albo Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.


Na podstawie informacji dostępnych w mediach sporządziłem listę przestępstw zakończonych śmiercią ofiary popełnionych w Polsce[8] w roku 2018. Lista obejmuje około 220 pozycji, co oznacza, że udało mi się odnaleźć i ująć w zestawieniu około 40% przypadków. Obserwujemy coraz mniejsze zainteresowanie mediów śmiercią ofiar w sytuacji, gdy rośnie liczba zabójstw i dramatycznie spada liczba prawomocnych skazań za zabójstwo[3].


Z przedstawionego oszacowania wynika, że media powinny każdego dnia informować nas (średnio) o jednym lub dwóch przestępstwach zakończonych śmiercią ofiary. Czy rzeczywiście tak jest? Czy jesteśmy rzetelnie informowani o skali zbrodni? NIE. Dokładne przeszukiwanie internetu pozwoliło mi znaleźć ponad 220 informacji o osobach pozbawionych życia przez morderców i bandytów w roku 2018. Ale i to jest liczba znaczna – bowiem oznacza prawie jedną niepotrzebną śmierć każdego dnia. Czy rzeczywiście tak często otrzymujemy informację o śmierci kolejnych ofiar? NIE. Nie otrzymujemy takich informacji, bo w mediach obowiązuje zasada, że o zabójstwach typu: „Kowalski zabił nożem Nowaka w czasie alkoholowej libacji” informują co najwyżej media lokalne. W mediach ogólnopolskich mogą ukazywać się informacje jedynie o zbrodniach nietypowych, strasznych, szokujących ilością ofiar, metodą, zagadkowością, osobą sprawcy lub ofiary. Nie wiem, czy jest to tylko polityka poszczególnych redakcji, czy też ogólnie obowiązująca zasada ukrywania prawdy przed społeczeństwem. Fakt, że do całości danych dostęp nie jest możliwy, bowiem nie znajdziemy pełnej informacji ani na stronach policji (zobacz np. LINK), ani na stronach prokuratury, przemawia raczej na korzyść tej drugiej opcji – społeczeństwo nie powinno wiedzieć, jak często zabójcy i zwykli bandyci zabijają.


Oczywiście ukrywanie rzeczywistości wcale jej nie zmienia, a niezmordowani mordercy nie ustają w wysiłkach i zbijają. Zabijają swoje ofiary nożem, tłuczkiem, młotkiem, siekierą, kijem, trują, duszą na różne sposoby, wieszają, wyrzucają z balkonu, przejeżdżają samochodem, podpalają, topią w wannie, rzece, studni, szambie lub zalewają betonem. To co przechodzi ludzkie pojęcie i jest obrazą dla Boga, dla przedstawicieli Postępu jest powodem do zadbania o to, aby dać tym kanaliom drugą szansę. A co z ofiarą? Coraz częściej możemy w mediach przeczytać, że ofiara po prostu znalazła się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie. Inaczej mówiąc, prawie niewinny morderca zamordował osobę, która jest sama sobie winna. Tylko ludzie, którym media uczyniły papkę z mózgu i wydarły serca nie dostrzegają w tym przedstawieniu pogardy dla ofiar. Czytelnik powinien pamiętać, że przywrócenie kary śmierci ocaliłoby życie wielu wypisanych w tabeli osób[9][10], a tak zwani "obrońcy życia" ratują życie winnych, dając w zamian życie niewinnych ludzi.



Mordercy i degeneraci mogą spać spokojnie również dlatego, że TY postanowiłeś wygodnie milczeć!






W pierwszej kolumnie tabeli podana jest data popełnienia przestępstwa (o ile była możliwa do ustalenia). Nie należy sądzić, że jest to data zgonu ofiary, bowiem zgon mógł nastąpić po kilku dniach w szpitalu. W przypadku, gdy ustalenie daty popełnienia przestępstwa nie było możliwe, podana data może być datą znalezienia zwłok. Po najechaniu myszką na datę wyświetlany jest dzień tygodnia dla danej daty.

W drugiej kolumnie podana jest miejscowość w której dokonano przestępstwa oraz krótka informacja o zabójstwie. Link związany z miejscowością prowadzi do mapy Google, a najechanie myszką na nazwę miejscowości wyświetla dodatkowe informacje o miejscu popełnienia zabójstwa.

W trzeciej kolumnie wyświetlane są linki do stron internetowych, na których Czytelnik znajdzie więcej informacji na temat wypisanego zabójstwa. Po najechaniu myszką na wybrany link, wyświetlana jest data opublikowania tych informacji.






Jeśli zauważyłeś błąd lub masz informację o pobiciu ze skutkiem śmiertelnym albo zabójstwie zakończonym śmiercią ofiary w roku 2018, napisz: brakkarysmierci@gmail.com






Przypisy

  1. Inne artykuły: art. 154 kk (śmierć kobiety ciężarnej), art. 155 kk (nieumyślne spowodowanie śmierci), art. 177 kk (nieumyślne spowodowanie wypadku).
  2. Kodeks karny, Artykuł 148
    § 1. Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
    § 2. Kto zabija człowieka:
    1) ze szczególnym okrucieństwem,
    2) w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo rozbojem,
    3) w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie,
    4) z użyciem materiałów wybuchowych,
    podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
    § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto jednym czynem zabija więcej niż jedną osobę lub był wcześniej prawomocnie skazany za zabójstwo oraz sprawca zabójstwa funkcjonariusza publicznego popełnionego podczas lub w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych związanych z ochroną bezpieczeństwa ludzi lub ochroną bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
    § 4. Kto zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

     
  3. 3,0 3,1 Liczba zabójstw (art. 148 kk) i skazań prawomocnych (z art. 148 kk) w Polsce na podstawie Roczników Statystycznych RP lub Małych Roczników Statystycznych Polski (LINK)
    Rok Przestępstwa z art. 148 kk stwierdzone przez policję i prokuraturę w zakończonych postępowaniach przygotowawczych Przestępstwa z art. 148 kk stwierdzone przez policję w zakończonych postępowaniach przygotowawczych Dorośli skazani prawomocnie przez sądy powszechne za przestępstwa z art. 148 kk
    2013 642 574 466
    2014 578 526 383
    2015 528 495 362
    2016 490 456 353
    2017 551 513 313
    2018 551

     

  4. Kodeks karny, Artykuł 156
    § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:
    1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,
    2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
    § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
    § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

     
  5. 5,0 5,1 Korzystając z następujących dokumentów Ministerstwa Sprawiedliwości RP:
    Prawomocne skazania w latach 1946-2014 - I edycja, s. 163-164, (LINK1), (LINK2)
    Prawomocne skazania osób dorosłych w latach 1946 - 2016 - II edycja, s. 171-172, (LINK1), (LINK2)
    Skazania prawomocne - dorośli - z oskarżenia publicznego - w latach 2002-2017, (LINK1), (LINK2)
    łatwo uzyskujemy następujące zestawienia:
    Liczba osób dorosłych prawomocnie skazanych z artykułu 148 kk
    2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
    533 467 493 466 383 362 353 313
    Liczba osób dorosłych prawomocnie skazanych z artykułu 156 §3 kk
    2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
    111 99 103 91 88 92 69 69
    Liczba osób dorosłych prawomocnie skazanych z artykułu 158 §3 kk
    2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
    111 121 91 115 76 107 115 50


    Roczna średnia liczba prawomocnych skazań obliczona dla ostatnich pięciu lat wynosi: 375 (dla art. 148), 82 (dla art. 156 §3) i 93 (dla art. 158 §3). Zauważmy, że liczba skazań w danym roku nie jest identyczna z liczbą popełnionych przestępstw w danym roku, a ponadto liczba skazań dotyczy wyłącznie tych przestępstw, w których podejrzany został ujęty, a materiał dowodowy pozwolił na wniesienie oskarżenia. Jednak liczby te mogą posłużyć nam jako przybliżona wartość liczby popełnionych przestępstw w przypadku braku danych z innych źródeł.

  6. Kodeks karny, Artykuł 158
    § 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
    § 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
    § 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

     
  7. 0,7*551 + 82 + 93 = 560,7
  8. Zestawienie obejmuje dwa przypadki zabójstw obywateli polskich popełnionych poza granicami Polski.
  9. Henryk Dąbrowski, Czy kara śmierci ratuje życie?, (LINK)
  10. Henryk Dąbrowski, Stany Zjednoczone, Murzyni, zabójstwa, kara śmierci i odstraszanie, (LINK)